تقسیم بندی دوربین ها از نظر منظره یاب View finder

دوربین های parallax  یا اختلاف منظر

در این دوربین ها به خاطر هم محور نبودن منظره یاب و لنز، تصویر دیده شده از منظره یاب با تصویر ثبت شده

روی صفحه ی حساس کمی تفاوت دارد.        

طبیعی است که هر چه فاصله ی دوربین با سوژه کمتر شود میزان خطای پارالکس بیشتر خواهد بود.

دوربین های Rangefinder

دوربین های پارالکسی هستند که قابلیت فوکوس کردن دارند. معمولاً در منطقه ی میانی منظره یاب این دوربین ها

دایره ای وجود دارد که با توجه به آن می توان از فوکوس بودن تصویر مطمئن شد. اگر به بدنه ی این دوربین ها دقت

کنیم، خواهیم دید که درست به موازات منظره یاب دریچه ی دیگری نیز روی بدنه ی دوربین قرار دارد. تصویری از این

دریچه گرفته شده و به منظره یاب انتقال می یابد. اگر سوژه فوکوس نباشد، در دایره ی میانی منظره یاب دو تصویر از

سوژه خواهیم داشت و اگر حلقه ی تنظیم فاصله را بچرخانیم خواهیم دید که این دو تصویر در یک جا بر هم منطبق

می شوند، این حالت نشان دهنده ی آن است که تصویر فوکوس شده است.

دوربین های انعکاسی Reflex

تمامی دوربین هایی که دارای آینه ی ۴۵ درجه برای بازتاباندن تصویر بر شیشه ی مات هستند در این دسته بندی قرار می گیرند، که خود آنها نیز به دو دسته تقسیم می شوند.

دوربین های تک لنزی انعکاسی یا SLR:

در این دوربین ها نور وارد شده به لنز توسط آینه ی ۴۵ درجه بازتاب پیدا کرده و پس از تشکیل تصویر روی شیشه ی

مات توسط منشور پنج وجهی Pentaprism اصلاح شده و در نهایت از داخل منظره یاب قابل رؤیت است. در نتیجه تصویر

ثبت شده با تصویری که از منظره یاب دیده می شود تفاوتی نخواهد داشت. هنگام ثبت تصویر همزمان با  باز شدن

شاتر، آینه  بالا می رود تا نور به سطح حساس برسد.

دوربین های دو لنزی انعکاسی یا TLR:

این دوربین ها دارای خطای پارالکس عمودی هستند. لنز بالایی این دوربین ها فقط برای دیدن تصویر استفاده می شود

و هیچ دخالتی در ثبت تصویر ندارد. بنابر این آینه ی ۴۵ درجه در این دوربین ها ثابت است. چون لنز بالایی فقط برای

دیدن تصویر تعبیه شده معمولاً داری کیفیتی به مراتب پایین تر از لنز پایینی است. این دوربین ها دارای شاتر مرکزی

هستند.

View Camera

منظره یاب این دوربین ها فقط یک شیشه ی مات است که تصویر به صورت معکوس بر روی آن تشکیل می شود.

تقسیم بندی دوربین ها از نظر قطع نگاتیو یا اندازه ی سطح ثبت تصویر

هر چه سطح ثبت کننده ی تصویر بزرگتر باشد به طور قطع کیفیت تصویر نیز بالاتر خواهد بود. به همین خاطر دوربین

ها و فیلم های مختلفی در اندازه های گوناگون تولید می شوند. یک اشتباه رایج بین کسانی که از دوربین های

دیجیتال استفاده  می کنند وجود دارد که کیفیت تصویر ثبت شده را تنها با مگا پیکسل می سنجند. در صورتیکه

کیفیت تصویر ابتدا به قطع یا سایز سنسور بستگی دارد، بعد به تعداد پیکسل ها.

دوربین های قطع بزرگ  Large Format Cameraیا دوربین های تخت Plate Camera یا View Camera

این دوربین ها دارای یک صفحه جلوی دوربین هستند که لنز روی آن قرار می گیرد، بعد از آن فانوسی قرار دارد که با

کم و زیاد شدن فاصله ی آن فوکوس انجام می شود. در انتهای بدنه صفحه ی دیگری وجود دارد که منظره یاب

دوربین روی آن قرار دارد.

این دوربین ها از فیلم های تخت  Sheet Film که در کاست های دو طرفه قرار می گیرند استفاده می کنند. بعد از

فوکوس کردن و انجام دیگر تنظیمات، کاست پشت دوربین و جلوی شیشه ی مات قرار می گیرد. به همین دلیل هنگام

عکاسی نمی توانیم تصویر سوژه را ببینیم . صفحات جلویی و عقبی این دوربین ها  به کمک انعطاف پذیری فانوس

میانی قابل حرکت هستند که این قابلیت برای رفع خطای پرسپکتیو بسیار کارآمد است. به همین دلیل استفاده از

این دوربین ها مخصوصاً در عکاسی معماری امکان رفع خطاهای پرسپکتیوی را به عکاس می دهد. بعضی از اوقات

عکاس احتیاج به قطع نگاتیو خیلی بزرگ ندارد و می خواهد از این دوربین ها فقط به خاطر قابلیت رفع خطای

پرسپکتیوشان استفاده کند، به همین دلیل برای این دوربین ها بَک یا مخازن فیلم قطع متوسط یا پولاروید نیز طراحی

شده است. این دوربین ها هم  دارای شاتر مرکزی هستند.

کادر تصویر در این دوربین ها از  5× 4 اینچ تا ابعاد بزرگتر متغیر است.

دوربین های قطع متوسط Medium Format Camera

این دوربین ها از فیلم های رول با لفاف کاغذی استفاده می کنند و بر خلاف دوربین ها ی قطع کوچک، فیلم در مخزنی

قرار دارد که قابلیت جدا شدن از بدنه ی دوربین را دارد که به این مخزن بَک یا مَگزین می گویند. عرض این فیلم ها ۶

سانتیمتر است ولی طول تصویر نسبت به دوربین های مختلف متغیر خواهد بود.

کادر های معمول قطع متوسط عبارتند از: ۶×9cm-6×7cm-6×6cm-6×4.5cm

دوربین های قطع کوچک Small Format Camera

دوربین های ۱۱۰: فیلم های رول داخل کاست. ابعاد تصویر  13×17mm

دوربین های ۱۲۶: فیلم های رول داخل کاست. ابعاد تصویر  28×28mm

دوربین های ۱۲۷: از فیلم های رول با لفاف کاغذی استفاده می کنند.

عرض این فیلم ها ۴cm است ولی طول تصویرشان نسبت به دوربین های مختلف متغیر است.

کادر های معمول عبارتند از:۴×6.5cm-4×4cm-4×3cm

دوربین های ۳۵mm: فیلم های رول داخل کاست. ابعاد تصویر ۲۴×36mm

دوربین های ۳۵mm half frame: ابعاد تصویر ۲۴×18mm

دوربین های خاص

دوربین های عکسبرداری هواییArial Camera

دوربین های سنگینی هستند که معمولاً  لنز آنها روی بی نهایت تنظیم شده و روی بدنه شان  لوازمی برای اتصال

به بدنه ی هواپیما یا هلیکوپتر تعبیه شده است.

اغلب از مخازن فیلم های رول بلند در آنها استفاده می شود و فقط دارای سرعت های شاتر بالا هستند. باید یادآوری

کنیم که با دوربین های معمولی هم می توان عکسبرداری هوایی انجام داد.

دوربین های عکسبرداری زیرآب Under Water Camera

دوربین هایی با بدنه ی ضد آب هستند. ولی می توانیم با قرار دادن دوربین های معمولی درون کِیس های ضد آب هم

زیر آب عکاسی کنیم. باید توجه داشت زاویه ی دید لنزها زیر آب همیشه تقریباً ۳۰% کمتر از حالت استاندارد طراحی

شان خواهد بود.

دوربین های پانوراماPanoramic Camera

به کادرهای مستطیلی که طول آنها تقریباً ۲ برابر عرض آنها (یا بیشتر) باشد کادرهای پانوراما می گویند. این دوربین

ها از فیلم های معمولی (قطع متوسط یا قطع کوچک) استفاده می کنند ولی گِیت شان پانوراما است. دو نوع دوربین

پانوراما  وجود دارد، یکی دوربین هایی با لنز ثابت که مانند دوربین های معمولی هستند و دیگری دوربین هایی بالنز

های  چرخنده که در این دوربین هابه دلیل چرخش لنز محدودیت سرعت شاتر وجود دارد.

دوربین های پولاروید Polaroid camera

این دوربین ها از کاغذهای مخصوصی استفاده می کنند که تصویر به صورت مثبت (پزیتیو) روی آنها ثبت می شود و با

فاصله ی کمی پس از گرفتن عکس می توانیم آن را ببینیم. برای این کاغذ ها از داروهای ویژه ای که همزمان عمل

ظهور و ثبوت را انجام می دهند استفاده می شود در نتیجه عمر و مانده گاری این تصاویر کم است.

دوربین های جاسوسی Spy Camera

 ابعاد تصویر۸×11mm .

دوربین های برجسته نماStereoscopic Camera

در این دوربین ها دو لنز وجود دارد که فاصله ی آنها تقریباً برابر با فاصله ی دو چشم انسان است و همزمان از دو زاویه

عکس می گیرند. عکس های گرفته شده با این دوربین را اگر با دستگاه ها  یا عینک های مخصوص نگاه کنیم، سه

بُعدی به نظر خواهند آمد.