- دسته بندی : اپن فلش ، پانوراما ، پنینگ ، تکنیک های عکاسی ، سرعت شاتر ، ضد نور ، عکاسی از آسمان شب ، عمق میدان
- گـروه گـرافیکی مـد : -
- ۲ دیدگاه
عکاسی از آسمان شب
راهنمای عکاسی از آسمان شب
در این مطلب سعی می کنم تا شما کاربرای عزیز را به صورت مختصر با عکاسی آسمان شب آشنا کنم.تا شما برحسب امکاناتی که دارید، به عکاسی نجومی به پردازید.
عکاسی از رد ستاره ها:
ابزار: هر دوربین عکاسی (دیجیتال یا آنالوگ) که سرعت قابل تنظیم داشته باشد و بتوان دیافراگم آن را برای مدت طولانی باز نگه داشت. دوربین را حتما" باید روی سه پایه یا هر وسیله دیگری ثابت نگه داشت.
سیستم نوری:
لنز معمولی دوربین عکاسی کافی است. هر لنز با فاصله کانونی ۵۰mm تا ۳۰۰mm مناسب است. قطر لنز ترجیحا" باید بیشتر از ۱۵mm باشد.
روش عکاسی:
فاصله لنز دوربین را روی بینهایت ( ∞ ) تنظیم کنید و دوربین را به هر قسمت از آسمان که می خواهید نشانه روید. ۱۰ دقیقه یا بیشتر، دریچه دیافراگم را بازنگه دارید. (در واقع فیلم و یا CCD دوربین شما به این میزان نور می بیند.) آسمان باید تاریک باشد در شبهای مهتابی عکس خوبی از رد ستاره ها نخواهید گرفت.
عکاسی از ماه:
ابزار: تلسکوپ (بازتابی یا شکستی)، با آداپتوری که تلسکوپ را به دوربین عکاسی وصل کند. از لنز تله هم می توانید استفاده کنید. اگر تلسکوپ موتور ساعتی (برای ردیابی اجرام آسمانی) دارد بهتر است ولی الزامی نیست. دوربینهای دیجیتال که قاصله کانونی آنها بیشتر از ۱۰۰mm می باشد هم مناسب هستند.
سیستم نوری:
فاصله کانونی موثر عدسی بین ۱۰۰۰mm تا ۲۰۰۰mm می باشد و قطر آن باید بیشتر از ۲۵mm باشد. از لنز تله ۲۰۰ تا ۱۰۰۰ هم می توانید استفاده کنید. نسبت کانونی ممکن است بین f/8 تا f/80 باشد.
۰۰۹/۰ ضرب در فاصله کانونی لنز دوربین = قطر تصویر ماه
روش عکاسی:
سه پایه و استقرار محکم لازم است. از فیلم حساسیت بالا استفاده کنید تا زمان نوردهی را به یک صدم (۱۰۰/۱) یا حتی کمتر کاهش یابد. در دوربینهای دیجیتال از ISO بیشتر از ۱۰۰ بهره بگیرید. اگر موتور ساعتی دارید، از فیلم کم حساسیت و نوردهی زیاد استفاده کنید. در دوربینهای دیجیتال از ISO کمتر از ۱۰۰ بهره بگیرید.
عکاسی از خورشید:
ابزار: تلسکوپ و دوربین عکاسی. اگر تلسکوپ ندارید، از لنز تله با فاصله کانونی بالا می توانید استفاده کنید. حتما" باید از فیلتر استفاده کنید. اگر به فیلتر مخصوص رصد خورشید (مایلار) دسترسی ندارید می توانید از فیلم سوخته و ظاهر شده عکاسی، شیشه دوده اندود، ورقه مغناطیسی داخل دیسکت کامپیوتر، و یا فیلتر مخصوص جوشکاری به جای فیلتر استفاده کنید تا شدت نور خورشید را به اندازه نور ماه بدر کاهش یابد. اگر از دوربین دیجیتال استفاده می کنید بهتر است فیلتر مخصوص رصد خورشید (مایلار) استفاده کنید زیرا اگر در این فیلتر های دست ساز مشکلی وجود داشته باشد ممکن است به CCD دوربین شما آسیب برساند.
سیستم نوری:
مشابه عکاسی از ماه، بهتر است از لنز با قطر ۵۰mm به بالا و f/8 استفاده کنید.
روش عکاسی:
اگر شدت نور خورشید تا حد ماه بدر کاهش یابد، می توان سرعت یکصدم (۱۰۰/۱) تا یک پانصدم (۵۰۰/۱) و فیلم های با حساست کمتر استفاده کنید. در دوربینهای دیجیتال از ISO کمتر از ۱۰۰ بهره بگیرید.
عکاسی از نواحی پر ستاره آسمان:
ابزار:
سیستم نوری:
بهتر است قطر عدسی کمتر از ۲۵mm نباشد. فاصله کانونی مناسب بین ۳۰mm تا ۳۳۰mm است.
روش عکاسی:
از فیلم با حساسیت بالا استفاده کنید. دوربین را باید دقیقا" به سمت موضوغ نشانه رود و همراه با حرکت ظاهری ستاره ها، حرکت کند. اگر موتورردیاب ندارید، نوردهی می تواند برای لنز نرمال ( ۵۰mm ) تا ۶۰ ثانیه ادامه پیدا کند که این زمان هرچه لنز بزرگتر می شود باید کمتر شود زیرا در اینصورت شما رد ستاره ها را به جای ستاره ها عکاسی می کنید. بطور مثال برای لنز ۷۰mm تا ۳۰ ثانیه و برای لنز ۱۰۰mm تا ۱۰ ثانیه و برای لنز ۳۰۰mm تا ۴ ثانیه این زمان را باید کاهش دهید. اما اگر از موتور ردیاب استفاده می کنید این زمان می تواند ۱۰ دقیقه و یا بیشتر باشد.
عکاسی از خوشه های باز:
ابزار:و همچنین قابلیت اتصال به تلسکوپ را ندارند. البته می توان با روشهای ابتکاری دوربینهای دیجیتال معمولی را نیز به تلسکوپ متصل کرد.
سیستم نوری:
۳ قطر عدسی تلسکوپ و یا لنز نباید کمتر از ۵۰mm باشد، هرچه قطر آن بیشتر باشد، زاویه دید آن نیز بیشتر است. بنابراین ستاره های بیشتری را ثبت خواهید کرد.
روش عکاسی:
نوردهی ۱۵ دقیقه یا بیشتر. هرچه فاصله کانونی تلسکوپ بیشتر باشد کار مشکل تر است. در این هنگام شما به یک استقرار محکم برای تلسکوپ نیاز دارید. حتی وزش باد نیز می تواند عکسهای شما را خراب کند. پایه تلسکوپ و یا دوربین عکاسی باید دقیقا" قطبی شده باشند. (یعنی محور بعد، باید دقیقا" در سمت ستاره قطبی باشد) روش قطبی کردن تلسکوپ را در مقاله های آینده که در مورد تلسکوپ ها می نویسم به طور کامل شرح خواهم داد. در دوربینهای دیجیتال از ISO بیشتر از ۲۰۰ بهره بگیرید.
عکاسی از سحابی ها و کهکشانها:
ابزار:: تلسکوپ و دوربین عکاسی. قطر شیئی تلسکوپ و فاصله کانونی آن باید زیاد باشد. داشتن موتور ردیاب الزامی است.
سیستم نوری:
قطر شیئی بزرگتر از ۷۵mm باید باشد، و فاصله کانونی آن ۵۰۰mm تا ۲۵۰۰mm .
روش عکاسی:
از فیلم های حساس استفاده کنید. با این فیلمها، حتی با ۱۰ دقیقه نوردهی هم می توان عکس گرفت. بسیاری از این اجرام کم نورند. بنابراین استفاده از تلسکوپ بزرگتر و فیلم حساستر بهتر است. در دوربینهای دیجیتال از ISO بیشتر از ۸۰۰ بهره بگیرید.
عکاسی از سیارات:
ابراز:۲۵۰۰mm تا ۲۵۰۰۰mm برسد. استفاده از موتور ساعتی و استقرار استوایی تلسکوپ الزامی است.
سیستم نوری:
استفاده از فاصله کانونی موثر زیاد الزامی است، یعنی f/16 تا f/100 .
روش عکاسی:
از فیلم حساسیت پایین (دانه ریز) استفاده کنید تا بتوانید عکسها را بعدا" بزرگ کنید.در دوربینهای دیجیتال از نوع SLR بهره بگیرید و حسایت را کمتر از ISO200 تنظیم کنید. زمان نوردهی برای دوربینهای با عدد f بالاتر، بین ۱ تا ۱۰ ثانیه است. عکسبرداری از سیارات کار بسیار مشکلی است ولی با این حال تجربه خوبی برای عکاسی است.
عکاسی از دنباله دارها:
ابزار:
سیستم نوری:
شیئی تلسکوپ بهتر است بیشتر از ۵۰mm باشد و نسبت کانونی f/3 تا f/8 باشد.
روش عکاسی:
نوردهی از ۱۰ ثانیه تا ۱۰ دقیقه. در حین عکسبرداری به طرف سر دنباله دار نشانه روید. از حساسیت بیشتر استفاده کنید بهتر است. دنباله دارها سوژه های مناسب عکاسی حتی با دوربینهای دیجیتال معمولی هستند ولی متاسفانه در حال حاضر دنباله دار خاصی در آسمان نیست تا از آن عکس بگیرید.
عکاسی از شهابها:
ابزار:
سیستم نوری:
دوربین ۳۵ میلیمتری با فاصله کانونی ۵۰mm مناسب است. دوربینهای دیجیتال معمولی در صورتی که قابلیت تصویر برداری با نوردهی های بالا (در حد ساعت) را دارند مناسب است. اما دوربینهای دیجیتال نوع SLR هم انتخاب خوبی است.
روش:
باید زمان بارشهای شهابی و مکان بارش را بندانید (به مقاله بارشهای شهابی مراجعه کنید.). یکی دو دوربین را به آن منطقه نشانه روید و شروع کنید به نوردهی، شهابها به صورت خطوط روشن روی فیلم نقش می بندند.
امیدوارم این نکات مختصر برای شما سودمند باشد.
